Proiektu honek, hasieratik, maldaren aprobetzamendua izan du oinarrietako bat. Orube maldatsu batek sortzen dituen arazoei aurre egin eta baliabide bilakatzea zen helburu. Horretarako, behin programa finkatuta, bolumenak sortzeko ezinezkoa ikusi genuen plantan edo ebaketatan lan egitea, orubearen sekzio jarraiak behar genituelako. Horregatik jo genuen maketara, lan tresna bezala hauek erabili ditugu gehien bat, bertan dagoen malda aztertu eta saiakera ezberdinak egiteko.
Malda honi moldatuz, hiru kota bereiztea erabaki dugu.
Beheko kota, oinarria, lehengaiak jaso eta eraldatzeaz arduratzen da. Gunerik funtzionalena eta moldagarriena izan behar da, espazio zabal eta jarraiekin. Tarteko kotan zerbitzuak kokatzen dira, bi koten arteko lotura sortuz. Gainera kanpoko bolumen independienteen arteko lotura funtzioa betetzen du, erabilera guztiak batuz. Galeria estalia da eta denaren lotura puntua denez, eguraldi txarra egiten badu goiko kotatik joan beharrean, bertatik joan daitezke erabiltzaileak. Azkenik, goiko kota, herriarekin harreman zuzenean dagoena da, eta beraz, honen jarraipen bezala azaltzen dena, bolumen txikiagoekin, inguruko eskala mantenduz. Espazio publikoaren jarraipen bezala ere ulertzen da. Funtzionalki, ikerkuntza kota bezala definitzen da, eta bertan kokatzen dira erabilera nagusiak. Herritik hurbilen herritarrentzat baliogarriak diren zerbitzuak kokatzen dira, taberna auditorioa eta informazio puntua besteak beste.
Aldi berean, orubeari kentzen zaion lur-azalera ahal den neurrian estalkian bueltatzen zaio, ikerkuntzarako gune bihurtuz, programaren parte izanik. Ondorioz, estalki berdea sortzen da, lurraren altzatze bezala ulertzen dena.
Hainbat saiakera egin ondoren, hurrengo ebaketa tipoa aukeratu genuen proiektua osatzeko abiapuntu bezala. Bertan, esan bezala, lehengaiak eta produktuak gordetzeko biltegia kokatzen da, fabrikarekin zuzenki lotua. Izan ere, bien arteko harremanak jarraia izan behar du. Fabrikak, bestalde, altuera gehiago hartzen du, erabilera aldetik beharrezkoa duelako, eta, era honetan, tarteko kotarekin lotzen da. Bertako galeriak, esan bezala, bolumenen arteko lotura estalia osatzen du, aldi berean, zerbitzuetarako sarrera emanez. Kota honetan kokatzen da, baita ere, langileentzako espazio publikoa edo barne plaza, galeriaren jarraipen bezala.
Erabilera nagusiek bi solairu dituzte, sarrera banarekin, beheko kotan, galeriak batzen dituen bitartean, goiko kotan bolumen independiente bezala agertzen dira. Inguruko eraikinekin erlazioa izango da hemen garrantzitsua, esan bezala. Herriarentzako zerbitzu bihurtzen diren taberna, auditorio eta suspertegiaren informazio zentrua ere bertan kokatzen dira, gure orubeari harrera eginez.
Kota guztiak lotuko dituen lotura bertikalen nukleo batek bolumen guztiak zeharkatzen ditu, zamak igotzeko nahiz igogailu funtzioa betez. Honekin batera eskailera osagarri bat kokatzen da.
Malda lantzeaz gain, faktore ezberdinen arteko erlazioetan oinarritzen da proiektua. Hasieratik azaldu izan dira gure proiektua gauzatzen duten faktoreen –hegaztiak, lehengaiak, suspertegia, ikasleak, fabrika, ikerkuntza…- arteko erlazio ezberdinak, azkenean dena dagoelako lotua, osotasun baten parte dira, sare jarrai bat osatuz.
Erlazio hauek aztertuz, eskema teoriko bat osatu dugu, proiektuaren oinarri teoriko edo abstraktua osatzen duena. Sare hau, ondoren proiektua fisikoki gauzatzeko erabili da, eskema funtzional batean bilakatuz. Eskema hau da proiektu osoa egituratzen duena.
Aurreko bi faktoreak –malda eta erlazioak- batuz, azal ezberdinetako emaitza honetara heldu gara, funtzio ezberdinen arteko loturak hurrengo mailetan sailkatuz.
Beheko solairuko loturak galeria estaliaren bitartez egiten diren bezala, goiko bolumenak pabimentu batez lotzen dira, aldi berean lurraren partzelazio bat sortuz. Azkenean landalurretan gertatzen dena islatzen da hemen, partzelak herrien arteko loturek eta bideek sortzen dituzte. Partzela hauetan kokatzen dira gure esperimentazio-landaketak, hau da, ikerketa ezberdinek landutako produktu edo teknikak frogatzeko gunea.
Hauek dira, ondorioz, 3 solairuak:
0.solairua: biltegia eta fabrika hartzen dituen espazio jarraia, kamioientzako sarrera duena. Nukleo bertikalaz gain, fabrika eta honen administrazio bulegoa lotzeko eskailera bat kokatzen da.
1.solairua: bertara heltzen da sarrera nagusia, ardatza jarraituz, eskailera batzuen bitartez. Gainera kotxeen sarrera ere bertatik egiten da, parkinera. Erabilera nagusien behe solairuak eta bestelako zerbitzuak kokatzen dira solairu honetan. Fabrikarako sarrera bat ere kokatzen da pasilloan. Kaiolek 2 solairuko altuera izatean, galeriako argi-naturalaren sarrera nagusiak dira, eta hegaztien ikuspegia eskeintzen dute, beirate batez banatua, zaratak eta usainak ekidituz.
2.solairua: herriaren kotan kokatzen dena, hainbatetan esan bezala, bolumen soltez osatzen da, haien arteko pabimentuek partzelazioa eragiten dutelarik. Kaiolak hemen irekiak daude.
Herriaren ikuspegi bateratuan ikusten da proiektuaren eta herriaren arteko erlazioa. Esan behar da gaur egungo errepideren bat zabaldu beharko dela kamioien ibilera baimentzeko.

Kota aldaketak eta erabileren arteko ezberdintasuna kanpotik nabarmentzea nahi izan dugu. Horregatik beheko kotan kokatzen diren biltegi eta fabrikak bolumen bakarra osatzen dute kanpora ateraz. Hau da sistemaren oinarria, bertatik sartzen baitira lehengaiak eta hori markatzea helburuetako bat izan da. Goian, zerbitzuen eta ikerkuntzaren kotak atzera eramaten dira, eta haien artean ere bereizketa bat ematen da: zerbitzuen kota estalia egonik, fatxada jarrai bat osatzen duen bitartean, goiko bolumen solteak hurruntasun ezberdinak hartzen dituzte, eta ez dute fatxada bakarra osatuko. Lehen aipatutako herri itxura hori hartzen du.
KAIOLA
Suspertegiko zaintzapean egon behar duten animaliak eraikinen arteko kaiola batzuetan kokatu dira, era honetan inguruko jendearekin harremana sortzen da, helburuetako bat izan dena. Hegaztiek beharrezkoa dute zati estali txiki bat kaiolaren barruan, bertan janaria kokatzeko, esate baterako, baita animaliak bertan egon ahal izateko ere. Hau kontutan izanda kaiolaren alde estalia zerbitzuen solairuan kokatuko zen eta galeriaren altuera bera izango zuen. Itxitura era berean adreiluzkoa itabikez egingo zen zati honetan.

Estali gabeko gunea kaiola bat da altuera bikoitza hartzen duena. Kaiola izateak galeriarako luzernario funtzioa egitea ahalbidetzen du. Kontutan izan behar da, hala ere, guztiz irekia balitz euria sartuko zela zerbitzuen solairura. Horregatik, kota honetan, beirazko tapa bat jartzen zaio kaiolari. Honekin, era berean, animaliek egindako zaratak eta hauen usainak gutxituko genituzke galerian, beti ere hauek ikustea ahalbidetuz erabiltzaileari.
Suspertegiko langile eta ikasleei sarrera ahalbidetu behar zaie kaioletara. Sarrera gune estalitik egingo da. Galeriatik lehenego sarrera dago, baina gero animaliek ihes ez egiteko bigarren sarrera bat kokatzen da, kaiolaren material berekoa. Horrela, langile zein ikasleak sartzean beste gelatxo txiki batera sartzen da eta hortik animaliengana doa, eta animaliren bat atetik kanpora irteten bada ez da galeriara pasatuko lehenengo sarrera itxia egongo delako dagoeneko.

LOTURA BERTIKALAK
Lotura bertikalaren barruak eskailera eta igogailu handi bat sartu ditugu, lehengaiak igo behar badira, baita jendearen batetik besterako mugimenduak ahalbidetzeko beste modu bat bezala ere.

Eskailera, ordea, aireztatuta egongo da. Kaiolen material berdinarekin egingo da itxitura. Horrela, beste argi sarrera bat lortzeaz gain, jaisten zoazen bitartean inguruan ematen ari dena ikusi ahal da. Estalkia, bestea ez bezala, itxia izango da euria ez sartzeko.
OHARRA: duda batzuk izan ditugu. Ehu-ko korreora bialdu zaizkizu.